Տեղական ցանցն ընդլայնելու համար բնավ անհրաժեշտ չէ սկզբունքորեն նոր սխեմա ստեղծել: Երբեմն, երկու պատրաստ ցանցերի պարզ համադրությունը միանգամայն բավարար է: Այդ դեպքում ֆինանսական ծախսերը վատագույն դեպքում կրճատվում են մինչև ցանցային հանգույց ձեռք բերելը:
Անհրաժեշտ է
- - Wi-Fi երթուղիչ;
- - ցանցային հանգույց;
- - ցանցային մալուխներ:
Հրահանգներ
Քայլ 1
Սկսելու համար քննարկեք երկու անլար տեղական ցանցեր միացնելու տարբերակը: Առաջին հայացքից կարող է թվալ, որ սա ամենաբարդ գործընթացն է: Մենք շտապում ենք հավաստիացնել ձեզ. Դա այդպես չէ: Կարգավորման տեսանկյունից անլար ցանցերի միջոցով ամեն ինչ շատ ավելի պարզ է:
Քայլ 2
Եթե երկու տեղական ցանցերը կառուցված են Wi-Fi երթուղիչի միջոցով, ապա դրանք պարզապես միացրեք ցանցային մալուխով: Դա անելու համար դրա մի ծայրը միացրեք երթուղիչներից մեկի ԼԱՆ պորտին, իսկ մյուսը ՝ երկրորդ սարքի ինտերնետային պորտին:
Քայլ 3
Ուշադրություն դարձրեք այն փաստին, որ ցանցի ադապտերի պարամետրերում պետք է միացված լինի IP հասցե ավտոմատ կերպով ձեռք բերելու իրը: Բանն այն է, որ LAN պորտով միացված երթուղիչը երկրորդ սարքից կստանա նոր IP հասցե:
Քայլ 4
Եթե որոշեք միացնել երկու լարային տեղական ցանցեր, ապա գործողությունների ալգորիթմը մեծապես կփոխվի: Եթե երկու ցանցերի կառուցվածքը թույլ է տալիս, ապա ցանցային մալուխով պարզապես միմյանց միացրեք տարբեր ցանցերի երկու ցանցային հանգույց:
Քայլ 5
Եթե կապի համար անվճար նավահանգիստներ չկան, ապա գնեք լրացուցիչ ցանցային հանգույց և երկու մալուխ: Յուրաքանչյուր LAN- ից մեկ սարքն անջատեք հանգույցներից և միացրեք դրանք նոր սարքին: Վերջինս, իր հերթին, մալուխներով միանում է ազատված նավահանգիստներին:
Քայլ 6
Ես կցանկանայի միանգամից նշել, որ եթե երկու ցանցերն էլ միացված լինեին IP հասցեներ բաժանող երթուղղիչներին, ապա նրանցից մեկը պետք է անջատվեր կամ վերակազմակերպվեր: Հակառակ դեպքում, երկու սարքերը կփորձեն նույն համակարգչին տալ տարբեր IP հասցեներ:
Քայլ 7
Եթե երթուղիչը ցանցից հնարավոր չէ անջատել, պարզապես անջատեք դրանում գտնվող DHCP գործառույթը: Այս իրավիճակում նման գործողությունը կստիպի երթուղղիչին հանդես գալ որպես նորմալ ցանցային հանգույց:
